Mario Bava ekranizuje opowiadanie Gogola. I robi to z wdziękiem z jakim Corman sięgał po Poe'go. A nawet lepiej bo ekranizacja jest niezwykle mroczna i posiada ciężki klimat. Pierwszy film reżysera który przypadł mi do gustu. Jest jak na lata produkcji zrobiony bardzo profesjonalnie, klaustrofobiczne lokacje, mgła spowijająca okolice, niebanalne efekty specjalne i dawka makabry. To wszystko tworzy jeden z najlepszych filmów grozy swojej dekady. Można przymknąć oko na średnie aktorstwo i słabe dialogi. Bo reszta trzyma w napięciu, a akcja jest poprowadzona bezbłędnie. Całość trwa idealnie byśmy nie zdążyli się znudzić.
Podsumowując to horror jak się zwie. I dowód na to że jakie by nie były filmy Bavy w latach 70tych, to jednak potrafił wcześniej zrobić coś na prawdę interesującego.